تله متری یا دوری سنجی چیست ؟
عبارت است از مجموعه ای از پارامترها، اندازه گیری ها یا سایر داده ها در نقاط دورافتاده یا غیرقابل دسترس و انتقال خودکار آنها به تجهیزات گیرنده برای نظارت و کنترل یک فرایند از راه دور. فرض بر این است که برای انتقال داده ها از وسایل ارتباطی بی سیم (به عنوان مثال، استفاده از سیستم های رادیویی ، اولتراسونیک یا مادون قرمز) استفاده می شود ، اما می تواند از مکانیسم های انتقالی سیمی مانند تلفن یا شبکه رایانه ای ، کابل نوری یا سایر ارتباطات سیمی مانند خطوط برق استفاده کند.
تله متر
تله مترها دستگاههای فیزیکی هستند که در تله متری مورد استفاده قرار می گیرند. وسیله ای است که برای اندازه گیری از راه دور هر کمیت مورد استفاده قرار می گیرد. این دستگاه از یک حسگر ، یک مسیر انتقال و یک صفحه نمایش ، ضبط یا دستگاه کنترل تشکیل شده است. دستگاه های الکترونیکی به طور گسترده ای در تله متری استفاده می شوند و می توانند بی سیم یا سیمی ، آنالوگ یا دیجیتال باشند. فن آوری های دیگر مانند مکانیکی ، هیدرولیکی و نوری نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرند.
تفاوت های تله متری و اسکادا
سیستم های SCADA به طور سنتی از ترکیبی از اتصالات رادیویی (بی سیم) واتصال مستقیم (سیم) استفاده می کنند ، اگرچهSONET SDH نیز اغلب برای سیستم های بزرگی مانند راه آهن و نیروگاه ها استفاده می شود. عملکرد مدیریتی یا مانیتورینگ از راه دور یک سیستم SCADA اغلب به عنوان تله متری شناخته می شود. بدین ترتیب معمولا تله متری زیر مجموعه ای از سیستم اسکادا را تشکیل می دهد.
انواع تجهیزات مورد استفاده در تله متری
یک سیستم تله متری می تواند شامل دستگاههای زیادی مانند:
- سنسورها
- ابزار مکانیکی
- مانیتورها
- RTU’s
- PLC’s
- مودم های رادیویی
- یا سایرتجهیزات شبکه مخابرات بی سیم یا با سیم
خدمات ساماب سیستم
خدمات پتسا صنعت در زمینه تله متری/اسکادا از فاز مطالعات بنیادی و امکان سنجی گرفته تا نصب، راه اندازی و تحویل سیستم را شامل میشود. خدمات این واحد به طور خلاصه عبارتند از :
- مشاوره ، تامین و طراحی سیستم های تله متری/اسکادا مبتنی بر :
- رادیومودم های TRIO
- RTU های هوشمند SCADA Pack
- نرم افزار تله متری – اسکادا Citect
- ارائه راه کارهای تخصصی جمع آوری اطلاعات در شبکه های توزیع آب شهری
- ارائه راه کارهای مدیریت مصرف انرژی
- ارائه راه کارهای مخابراتی جهت انتقال اطلاعات
- یکپارچه سازی سیستم های کنترل و اسکادا شامل PLC, DCS, ESD, F&G و SCADA
- تست داخلی و FAT سیستم های کنترل و اسکادا
- Path Study و ارائه راه حل های جامع جهت پروژه های تله متری
- ارائه راه حل برای طرح های توسعه سیستم های تله متری موجود و نیز سیستم های تله متری جدید
- سایت سرویس شامل نظارت بر نصب، راه اندازی و اجرای پروژه
- بازرسی و نوسازی سیستم کنترل و ابزاردقیق
- مطالعات بنیادی و امکان سنجی
- ارائه خدمات آموزشی
برای رسیدن به نتایجی که شرکتهای صنعتی امیدوار به دستیابی به آن هستند، شکافهای
روش طراحی، تامین تجهیزات، اجرا ( EPC)
در روش قرارداد های پیمانکاری EPC ، کار طراحی و تامین تجهیزات و اجراء پروژه را به پیمانکار سپرده و کل مسئولیت‌های مدیریت اجراء و کنترل کیفی پروژه به عهده پیمانکار است. این روش شامل 3 فاز می باشد.
۱. فاز مهندسی یا طراحی (Engineering): در این مرحله از پروژه مدارک، اسناد و نقشه‌های مورد نیاز جهت طراحی‌های آتی، خرید تجهیزات و مواد و نصب و اجرای مواد و تجهیزات انجام می‌گیرد. در این مرحله معمولا پیشرفت پروژه بر اساس مراحل طراحی و میزان نفر ساعت لازم جهت تکمیل طراحی برنامه ریزی و کنترل میشود.
۲.فاز خرید یا تدارکات (Procurement): در این مرحله اقلام ، تجهیزات و مواد مورد نیاز جهت اجرای پروژه تهیه می‌گردد. در این مرحله معمولا پیشرفت پروژه بر اساس مراحل خرید و هزینه (در برخی موارد زمان یا ترکیبی از هزینه و زمان) لازم جهت تکمیل خرید برنامه ریزی و کنترل میشود.
۳.فاز نصب یا اجرا (Construction): در این مرحله تجهیزات و مواد پروژه نصب یا اجرا می‌گردند. در این مرحله معمولا پیشرفت پروژه بر اساس احجام و مقادیر کاری لازم جهت تکمیل خرید تجهیزات صورت می‌گیرد.
این روش برای پروژه های صنعتی از یا همان طراحی و تامین تجهیزات و ساخت استفاده می کنند. لازم به ذکر است در این روش مسئولیت هر اشتباه به عهده پیمانکار می باشد.
در قراردادهای معمول EPC اصولا تامین سرمایه جهت انجام قرارداد بر عهده کارفرما یا کشور میزبان می‌باشد. اما گاهی این امر بنابر دلایلی از جمله نبود سرمایه کافی نزد کشور میزبان به پیمانکار واگذار می‌گردد. به همین دلیل گاهی در کنار EPC عبارت F یا F+ (FINANCE) را نیز می‌بینیم که بکار می‌رود. در این صورت دو حالت بروز می‌نماید:
۱-تامین مالی و سرمایه انجام قرارداد بر عهده پیمانکار قرار می‌گیرد.
۲-معرفی سرمایه‌گذار بر عهده پیمانکار است.
در صورت اول پیمانکار خود تقبل هزینه‌ها را بر عهده می‌گیرد و پس از انجام عمل مورد قرارداد هزینه‌های خود را همراه با نرخ ناشی از سرمایه‌گذاری خود دریافت می‌دارد که به این مدل قراردادی EPCF گفته میشود. یعنی پیمانکار هم کارمزد انجام قرارداد را دریافت می‌دارد و هم سود مربوط به تامین سرمایه انجام قرارداد.
در صورت دوم یعنی معرفی سرمایه گذار توسط پیمانکار، در اصل دو قرارداد منعقد می‌گردد. یک قرارداد بین سرمایه‌گذار و کشور میزبان و یک قرارداد بین پیمانکارِ EPC و کشور میزبان که به این نوع قراردادها EPC+F گفته میشود.
در اصطلاح EPCF تامین مالی بر عهده پیمانکار ولی در اصطلاح EPC+F معرفی سرمایه‌گذار با پیمانکار است و خود پیمانکار سرمایه‌گذار نیست.
قرارداد EPC نسبت به قراردادهای سنتی در خصوص اجرای پروژه، سرعت بسیار بیشتری دارد. چرا که در قراردادهای سنتی طراحی و ساخت دو بخش جداگانه تلقی می‌شدند و تا زمانی که طراحی صورت نمی‌گرفت، عملیات ساخت نیز به انجام نمی‌رسید. در حالی که در قرارداد EPC تمامی این کارها به شکل مجموعه‌ای واحد در اختیار پیمانکار قرار می‌گیرد و طبعاً سرعت کار بالا می‌رود.
روش طراحی، تامین تجهیزات ( EP )
قراردادهای پیمانکاری (EP) طراحی–تامین تجهیزات بیشتر در پروژه های صنایع پتروشیمی که مساله خرید تجهیزات مطرح است کاربرد دارد. یکی دیگر از تفاوت های بین قرارداد های EP و EPC این است که مسوولیت های خسارات مالی و کنترل کیفی و مدیریت اجرایی در پیمان EP به عهده ی کارفرما، و در پیمان EPC به عهده پیمانکار است.
در پیمانهای EPC مشارکت پیمانکار اصلی GC در کار ساختمان و نصب پروژه و آشنایی تیم اجرایی وی با جزئیات نصب سبب می شود که در مراحل پیش راه اندازی و راه اندازی پروژه مشارکت پیمانکار اصلی تداوم یابد.
اما نقش پیمانکار اصلی در مرحله راه اندازی پیمان EP کاهش یافته و عمدتاً محدود به اعزام کارشناسان تکنولوژیک خواهد گردید.
روش تامین تجهیزات، اجرا (PC)
قراردادهای PC نیز پیمانهای تأمین کالا و تجهیزات ، ساختمان و نصب به صورت توأم برای کارهای صنعتی می باشد. در این نوع قراردادها همانند روش، خدمات فاز یک و دو توسط یک مشاور دیگر انجام می شود. و فقط تأمین کالا و تجهیزات و ساختمان و نصب توسط پیمانکار انجام می شود.
